Vrijdagavond was er de viering van 30 jaar GAC (“Gemeentelijk Adviesorgaan voor Cultuur”) (vroegere benaming: “Cultuurraad). Tezelfdertijd werd ook de tweejaarlijkse Cultuurprijs uitgereikt aan de fanfare “Nu of Nooit” (het “Pullemuziek”) en ook aan José Decoussemaeker (in 2024 uitzonderlijk 2 afzonderlijke prijzen na uitstel door corona). Degenen die de genomineerde gekozen hebben voor de “Tweejaarlijkse Cultuurprijs van De Panne” hebben goed kunnen zwijgen. En ook de pers wist het niet.
Waarom José Decoussemaeker? (lees verder)
Achteraf een geslaagde receptie met aanwezigheid van de genodigden en de gemeentepolitiekers
1. Academische zitting 30 jaar Cultuurraad
Het lokale bandje dat gespeeld heeft, was DATswingDT. Meer info over hen vind je op de website www.ijzersterktalent.be/talenten/datswingt
De gelegenheidstoespraak n.a.v. het 30 jarig jubileum van de “Cultuurraad” werd verzorgd door de heer Luc Vervliet, voorzitter van de Cultuurraad
2. De uitreiking van de 2 Cultuurprijzen prijzen
Daarna volle ambiance met het “Pullenmuziekje” en “Leve De Panne”. Hun voorzitter Geoffrey Vandevelde was zeer verheugd de tweejaarlijkse Cultuurprijs te mogen in ontvangst nemen als recente voorzitter van de fanfare. Hij was zeer vereerd.
Daarna schepen Nicolas Luyssen die in een aangrijpende speech de verdiensten van DE BLIEDEMAKER in de kijker gesteld heeft. DANK U Nicolas.
Waarom José Decoussemaeker?
1. bijna 20 jaar volhouden van zijn blog DE BLIEDEMAKER die veel lezers heeft niet alleen bij Pannenoars maar vooral ook bij veel tweedeverblijvers Lees>>>
2. aanvullend archief voor blijvende informatie: WIKI>>> Hoofdthema’s: Geschiedenis, Klimaat, Strand en Natuur
3. zijn honderden gidsbeurten zowel in de natuur als in ons bouwkundig erfgoed. Meerdere scenario’s heeft hij zelf ontworpen vb Dumontwandeling en Architectuurwandeling en ….
4. diverse fototentoonstellingen “Zeedijk in de Belle Epoque” eind 2018 en albums van Postkaarten o.a. Villa’s,
5. Krak van De Panne door het Wekelijks Nieuws in 2019. Lees>>>
6. Belgian Coast Greeter van De Panne geweest sinds 2012 meerdere jaren Lees>>>
7. Mede redacteur van de website van Jacqueline Vandenhende: De Pannetheek. Honderden pagina’s geschiedenis over De Panne staan nog steeds online.
Voorgangers Cultuurprijzen?
2010 Germain Dezeure, 2012 Serge Vandamme, Yves Vanthuyne, Eddy & Myriam Voet-Ryckman, Kink Klank Hoorn, Koninklijk Feestcomiteit Panne Centrum.
Kunstenaar Eddy Walrave ontwierp het beeldje “Eternamente en Fuga como la Ola”
Dit is een initiatief van de “Cultuurraad” en wordt om de twee jaar uitgereikt aan een “ individuele inwoner of een vereniging met zetel in De Panne, die zich op een bijzondere manier verdienstelijk heeft gemaakt voor de cultuur en/of het culturele leven in De Panne of die de gemeente een culturele uitstraling bezorgde in de regio“.
De selectie gebeurt door een comité dat samengesteld is door de Schepen van Cultuur, het dagelijks bestuur van de GAC, de cultuurbeleidscoördinator en deskundigen. Het selectieproces steunt op cultuurgerelateerde factoren en niet op politieke overwegingen. De kandidaten voor de cultuurprijs worden voorgesteld door de inwoners van De Panne
De familie van zijn zoon woont in Zwitserland en kon niet aanwezig zijn.
3. De Receptie
4. Persmededeling gemeente
“..Vis in het water
José Decoussemaeker is een geboren Pannenaar die lange tijd natuur- en erfgoedgids was met een bijzondere liefde voor de Dumontwijk. Van Conscience wordt gezegd dat hij zijn volk leerde lezen, José leerde de Pannenaars en tweedeverblijvers om hun blik digitaal te verruimen. Dat doet hij met zijn website “DE BLIEDEMAKER ” waar hij nieuws brengt over actuele thema’s, politiek, natuur, cultuur, erfgoed en geschiedenis, steeds op een positieve toon. In 2019 werd hij tot Krak van De Panne uitgeroepen (een actie van de Krant van West-Vlaanderen). Op die manier is hij een ware ambassadeur van onze gemeente die zeker en vast de cultuurprijs verdient.
Nicolas Luyssen, schepen van Cultuur & Erfgoed schrijft:
“Zowel vereniging als figuur vielen in de prijzen als waardering voor de bijdrage tot de gemeenschap vanuit cultureel en erfgoedkundig standpunt. Een erkenning voor het vele werk en het engagement uit het verleden maar tevens een motivatie om verder te zetten naar de toekomst.”
5. Meer over José
Als geboren Pannenoar ben ik fier als laureaat van de zevende Cultuurprijs verkozen te worden. Maar wat me het meest verheugt, is dat ik na een “black-out” van 27 jaar, ik opnieuw volledig geïntegreerd ben als een gekende Pannenaar. Ik en mijn vrouw Ginette zijn immers 27 jaar weggeweest van De Panne ingevolge mijn beroep (burgerlijk ingenieur bij Electrabel). We waren dan 6 keer verhuisd voor de firma.
Ik heb ondertussen mijn “achterstand opnieuw ingelopen. Hiervoor moet ik in eerste instantie mijn broer Marc danken (3 jaartjes jonger dat mij). Toen ik “terugspoelde” heeft hij (toen schepen van Toerisme) me meegenomen naar de dan nog vele toogcafés in De Panne in de jaren 90. Ik was verwonderd hoeveel oude schoolkennissen ik nog tegenkwam.
Mijn zus Martine (8 jaar jonger) baatte dan nog mede de beenhouwerij van Jacky Launoy uit (ook een klasgenoot geweest). Toen zij zich samen in het natuur- en natuurfotomilieu lanceerden was het compleet. Ook via haar leerde ik daar ook veel mensen kennen.
De omslag van een boeiende carrière als burgerlijk ingenieur bij Electrabel naar natuurgids was vlug gebeurd. Temeer doordat men als een ‘teruggespoelde‘ meer zijn gemeente waardeert dan als een permanente bewoner, die al het mooie van zijn gemeente als evident beschouwt (dat hebben nog veel mensen me verteld). Meer dan 1.000 ha uitgestrekte duinen tot aan Leffrinkhoeke te ontdekken en ook in de gemeente zelf pareltjes van vrijetijds architectuur.
Nu loop ik niet meer rond met mijn floddermuts of canotier van tijdens mijn honderden gidsbeurten vanuit de Duinpanne of in de Dumontwijk.
Mijn “kilometers” zijn wat verminderd want nu ben ik 81 jaar en bijgevolg gestopt met gidsen.
Ik ben ervan overtuigd dat zowel stads- als natuurgidsen de beste ambassadeurs zijn voor De Panne. Vele tweedverblijver zijn verliefd geraakt op De Panne.
Zo is het ongeveer 30 jaar dat ik met Ginette en de 2 kinderen in De Panne wonen. Dus toevallig juist zolang als de Cultuurraad. Wij herinneren ons nog zeer goed de allereerste evenementen in dezelfde feestzaal maar met slechts 1 a 2 rijen toeschouwers. We vonden het dan “weggesmeten geld” om hiervoor goeie sprekers uit te nodigen. Dat was de pionierstijd van de Dienst Cultuur.
30 jaar later is de situatie duidelijk sterk geëvolueerd.
Ook het grote belang van de bescherming van het erfgoed werd in de kijker gesteld.
Volgens mijn bescheiden mening zal hier het komende gemeentebestuur een EXTRA schuifke moeten opentrekken, zoniet verdwijnt nog veel waardevol bouwkundig erfgoed in De Panne (er zijn nog veel Mon Bijou’s en waardevolle villa’s vb in de Barkenlaan). Tot heden werd veel gerekend op Onroerend Erfgoed om tussen te komen in sloopvergunningen van gebouwen die opgenomen zijn op de “Vlaamse Inventaris van het waardevol bouwkundig erfgoed”.Tot voor kort had de gemeente De Panne daar GEEN beleid voor en geen erfgoedorganisatie. In de huidige legislatuur met algemeen directeur Wim Jonckheere is deze Erfgoed-bevoegdheid nu expliciet opgenomen door het Team Cultuur. Nauwe samenwerking is nodig met het Team Omgeving. Een grote wijziging is dat nu ook expliciet een schepenbevoegheid ERFGOED toegekend is aan 1 van de schepenen; nl Nicolas Luyssen.
Eén van de eerste opdrachten lijkt mij de inventaris van het te behouden bouwkundig erfgoed. Normaal dient wettelijk zo’n lijst opgenomen worden in een GRUP (Gemeentelijk Ruimtelijk Uitvoeringsplan) maar in vorige legislaturen heeft men hierin niet geslaagd voor de voorziene GRUP Oostelijke zijde De Panne (Houtsaegerwijk) . Men had nochtans hiervoor een zeer gerenommeerd studiebureau “De Smet Vermeulen” van Oostende onder de arm gekomen maar men is daar nooit mee in de openbaarheid gekomen. Ook na 2 studies ook geen GRUP Dumontwijk (daar wel een Herwaarderingsplan)
Toen ik hoorde dat men bouwkundig Erfgoed niet alleen beschouwde als het erfgoed van vroeger maar ook de nieuwe mooie gebouwen voor morgen (men sprak van een architectuurprijs) dan piepten mijn oren. Zou men toch mij zeer uitgebreid artikel op DE BLIEDEMAKER gelezen hebben: “Waarheen met ons Bouwkundig Erfgoed>>>”
Curruculum vita (uittreksel oud KW persartikel van Els Desaever) (2019)
Dan ook in 2019:
José Decoussemaeker is in De Panne geboren, op de hoek van de Markt en de Meeuwenlaan. Zijn vader Jules had er een architectenkantoor. Zijn moeder Jeanne Desmet had in het ouderlijke huis een winkeltje Pro Arte. „Ik heb in De Panne gewoond tot in 1965. Ik was toen 22. In dat jaar ben ik getrouwd, en nog een jaar studeren om burgerlijk ingenieur elektro-mechanica te worden”, vertelt José.
Na een tweetal jaar legerdienst, en een paar jaar werken bij Philips, had hij tot zijn pensioen in 2009 een heel gevarieerde loopbaan bij Ebes, het huidige Electrabel. Hij is er begonnen met het opstarten van nieuwe elektrische centrales. Deze periode heeft hij afgesloten door te muteren naar de hoofdzetel te Antwerpen. In deze eerste operationele periode heeft hij onder andere een jaar in Irak gewerkt (1981-82). „Dat was een van het de boeiendste, maar meteen ook het moeilijkste jaar”, verklaart José.
Na de fusie tot Electrabel werd José de milieuverantwoordelijke voor gans België. Vlaanderen was dan een pionier op het vlak van milieu en milieutechnologie voor elektrische centrales. Maar de vele variatie binnen zijn carrière bracht ook vele verhuizingen met zich mee. „Ik heb zeven keer moeten verhuizen. Op een dag was ik dat beu. We woonden toen in Kallo en ik werkte dan in Brussel. Ik vond het wel eens tijd om zelf een huis te bouwen. Op 1 januari 1993 zijn mijn vrouw en ik opnieuw in De Panne komen wonen. In plaats van een aangespoelde, ben ik dus een “teruggespoelde” Pannenaar”, vertelt José.
„Toen we terug in De Panne woonden, had ik het geluk dat er net een reorganisatie was bij Electrabel waardoor ik directeur van de elektriciteitsdistributie kon worden in Brugge. Door omstandigheden kwam er iemand anders in mijn plaats en kon ik aan 56 jaar op mijn pensioen gaan. “Dat was een zege voor mij, ik was enorm blij”, vertelt José. En wie José kent, weet dat hij een bezige bij is. „Toen ik pas een jaar met pensioen was, zei mijn vrouw dat ik mij moest inschrijven voor een cursus natuurgids die in Veurne doorging. Dat was een hele doorbraak. Ik was voordien al geïnteresseerd in de natuur, maar door de cursus heb ik heel veel bijgeleerd. Ik heb er ook vele vrienden leren kennen. We hebben zelfs al meer dan 15 jaar een clubje en gaan elke week de dinsdag de natuur in (Bestaat nu nog in 2024!!!). Op die manier heb ik mijn link met De Panne opnieuw opgeschept”, zegt José.
„Door de cursus leerde ik de duinen en de groene gordel van De Panne beter kennen. Zo heb ik een groot aantal scenario’s voor gidsbeurten ingevoerd. Sinds mijn 70ste verjaardag heb ik volledig gestopt met gidsen.
Na een aantal jaren natuur heeft José zich ook toegespitst op het erfgoed van De Panne. Hij had ondertussen ook al een cursus stadsgids gevolgd en had een erfgoedwandeling in De Panne opgesteld. „Een collega-gids had in De Panne al een erfgoedwandeling, dus was het maar logisch dat ik voor mij een nieuwe zou maken: de Dumontwandeling. Ik focus mij hierbij vooral op de Belle Epoque en de residentiële huizen van de Dumontwijk. Ik deed dit trouwens samen met mijn schoonbroer Jacky Launoy. Hij was jarenlang beenhouwer en kent vele petites histoires”, legt José uit.
Een succesformule
De Dumontwandeling was meteen een schot in de roos. „Ik deed de wandeling meer dan 12 jaar en veelal zijn er zo’n twintig à dertig deelnemers. In een gemiddeld jaar alleen had ik een kleine veertig keer gidsbeurten per jaar in deze wijk”, verduidelijkt José.
Maar José had nog meer wandelingen. Bijna jaarlijks stippelde hij een nieuwe route uit rond een bepaald thema. Zo is dan ook de architectuurwandeling ontstaan. „Deze wandeling staat nog steeds op de kalender en is een tocht van zo’n vier kilometer, voor een groot stuk doorheen de Houtsaegerwijk. De nadruk ligt hier op de art déco, het modernisme en de bekende architect Louis Legein”, verduidelijkt José.
José Decoussemaeker heeft een grote kennis over de natuur en architectuur in De Panne. En die kennis heeft hij heel graag gedeeld, onder andere via de gidsbeurten. Maar dat is niet de enige manier. „Ik hou mij ook veel bezig met het internet. Op mijn website DE BLIEDEMAKER (sinds 2005) beschrijf ik uitgebreid het erfgoed en de natuur van De Panne. Let wel, ik ben een gids en geen historicus. Veel geschiedenis over De Panne kunt u vinden in de site depannetheek.be van Jacqueline Vandenhende.
Ik was zevenentwintig jaar weg, en dat is een “gat in mijn cultuur”. Wat ik wel weet, verkondig ik dus via het internet en vroeger in mijn wandelingen. En kun je u je nu iets mooiers voorstellen op je pensioen, dan de appreciatie op je website en de lovende reacties bij een glas na een wandelingetje?”, besluit José.
Els Desaever
Artikel in De Panne Leeft>>>
Wat is een BLIEDEMAKER?
DE BLIEDEMAKER
Geschiedenis van De Panne
Bouwkundig Erfgoed van Dumontwijk en Houtsaegerwijk
Hoe is de Groene Gordel rond De Panne ontstaan?
Onze Dierbare Duinen
Plannetjes van De Panne
Interview met DE BLIEDEMAKER in 2015
Meer dan 30 artikels i.v.m. herinrichting Markt
Laatste nieuws: project “villa Le Chalutier” is goedgekeurd voor restauratie zowel door de gemeente als door Onroerend Erfgoed. Uiteindelijk beslist op de gemeenteraad van maandag 15 april 2024. Nog geen datum en budget voorzien voor uitvoering. Moet in de eerste 5 jaar i.v.m. 70 % subsidie van Onroerend Erfgoed. Dat mag men zeker niet laten liggen. Degene die zich een beeld willen vormen hoe zo’n restauratie er zal uitzien moeten beslist eens afstappen van de tram aan villa Le Zéphir te Westende Bad. Een pareltje.
DE BLIEDEMAKER 
Proficiat
Goede middag José, als trouwe lezer van de Bliedemaker vernam ik dat je een cultuurprijs hebt gekregen. Zeer terecht en verdiend, van harte gefeliciteerd!
Deze zomer kom ik misschien naar De Panne, misschien ontmoeten we elkaar dan. Je bent vast ook betrokken bij de samenstelling van een boekje met anecdotes en leuke verhalen over de Dumonts en de villawijk. Ik mocht er ook een tiental regels aan besteden, over de secretaresse van Alexis (z’n beschermengel).…..
Met hartelijke groet, Jan
Mooi artikel over het evenement van vorige vrijdag.
Sorry.Direct aangepast
proficiat met deze welverdiende prijs!
Beste Jose Decoussrmaeker,
proficiat voor de pannese Cultuurprijs, een duidelijke erkennong voor jouw levenswerk, de Bliedemaeker.
Van harte proficiat met de cultuurprijs! Deze erkenning is zeker en vast verdiend !
Proficiat José, wel verdiend!
Van harte gefeliciteerd !! van Frieda en Erik